Noordereiland
Door: Jurre & Martine
Blijf op de hoogte en volg Martine en Jurre
14 Januari 2018 | Nieuw Zeeland, Auckland
Lieve allemaal,
Hierbij ons laatste reisverslag vanuit Nieuw Zeeland. Morgen vliegen we weer huiswaarts, maar ons verhaal is gebleven in Taupo. En van daaruit nemen we jullie mee richting ons eindstation Auckland.
Nadat de storm bij aankomst was gaan liggen, hebben we goed geslapen in onze motel unit op de camping van Great Lakes Holiday Park. We hadden 1 slaapkamer met 3 slaapplaatsen, en nog 1 bed in de woonkamer. Maar voor de gezelligheid hebben we dat laatste bed gewoon tussen de anderen geschoven. Zo hadden we 1 groot slaapoppervlak in de slaapkamer. Super cosy met z'n vieren!
De volgende dag was even een beetje acclimatiseren op de camping. Het weer was goed opgetrokken en de jongetjes konden zich even lekker uitleven op de trampolines en speeltoestellen van de camping. We hebben daarna lekker een picknick gedaan nabij de Huka watervallen, net iets buiten Taupo. En 's avonds lekker de bbq aangestoken om met de familie de dag af te sluiten.
De volgende ochtend zijn Koos en Jurre vroeg vertrokken om de Tongariro Alpine Crossing te gaan lopen. Voor de kinderen iets te heftig, dus Martine en Astrid hebben zich opgeofferd om een dagje aan het meer van Taupo door te brengen. Doordat Tongariro op 1,5 uur rijden van Taupo ligt, en de wandeling ook 6-8 uur in beslag neemt, waren de mannen een hele dag op pad. De wandeling was pittig, omdat het weer op de berg heel anders kan zijn dan in het dal. Vooral op de zuidflank van de berg was er veel mist (jammer voor de foto's) en harde windvlagen. Zeker het laatste stuk naar de top van de Rode Krater was zwaar. Regen- en windvlagen teisterden ons zo sterk, dat we een tijd lang moesten schuilen achter een rots, en we getwijfeld hebben om door te gaan. We hebben de moed niet opgegeven en zijn door geklauterd. Vanaf de top aan de andere kant nam de wind gelukkig af en hadden we meer zicht om foto's te nemen en rustig door te lopen. Naar het einde van de tocht werd het steeds zonniger (en warmer) en konden we met goed uitzicht naar de parkeerplaats. Het was, ondanks het lastige begin een mooie en uitdagende tocht. En bij thuiskomst hadden de meiden een lekker bordje pasta en een koud biertje voor ons klaargezet....
(en waren onze creditcards ook wat lichter na hun shopdagje in Taupo....)
De dag erna was het weer tijd om te vertrekken uit Taupo. De bestemming van die dag was Whitianga op Coromandel Peninsula. Maar onderweg was er nog genoeg te zien en te doen, om de lange rit wat op te breken. O.a. Wai-o-tapu was een interessante stop om wat meer te zien van de vulkanische activiteit van dit deel van Nieuw Zeeland. Het is een geothermisch park, waar allerlei heet water en modderpoelen te zien zijn, die het landschap allerlei kleuren en vormen meegeven. Voor de kinderen was het leuk om alle stoom uit de grond te zien komen, en poeltjes in blauw, oranje en gele kleuren te zien. Alleen de penetrante zwavelgeur (denk: rotte eieren) overal was wat minder prettig....
Na lang rijden kwamen we aan op Dragonfly Farm. Hier stonden 2 prachtige huisjes voor ons klaar om de komende dagen als verblijf te dienen. In onze eerdere stop op het Zuidereiland in Te Anau waren de boerderijdieren al een groot succes bij onze kinderen, dus hopelijk nu weer.
De volgende dag hebben we gelijk de omgeving verkend. Voorbij de hooivelden liep een rivier. In de diepere delen van de rivier konden we lekker even gaan zwemmen en kanoën (door de eigenaar van de Farm daar neergelegd voor de gasten). Het was al behoorlijk warm geworden deze dag. En je kon dus goed merken, dat we weer noordelijker (en dus meer subtropisch) waren gekomen. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. Boodschapje gedaan, kinderen in de schaduw laten spelen en tot slot weer lekker van de bbq gegeten.
Op de laatste dag in Coromandel hebben we de highlights bekeken, die lekker dichtbij ons verblijf lagen. Hotwater Beach was de eerste stop. Op dit strand komt het grondwater dicht aan het oppervlak van het zand. Het grondwater is verhit door het onderliggende hete gesteente en is daardoor een graad of 60. Als je dus een kuil graaft op dit strand, heb je je eigen warm water bad. Het bezoek moesten we wel goed timen, omdat de plek alleen 2 uur vóór en 2 uur na laag tij toegankelijk is. Je hebt namelijk wel wat koeler zeewater nodig, om niet je billen te verbranden aan het hete water.... Daarna een lekkere verfrissende duik in de zee.
Ook een goede plek om te gaan zwemmen zijn de baaien bij Cathedral Cove. Je kunt er lopend naartoe vanaf de parkeerplaats in Hahei of je neemt de watertaxi vanaf het strand in Hahei. Dat laatste was de beste optie voor de kinderen, aangezien die het wandelen inmiddels wel hadden afgezworen na ons avontuur in Abel Tasman. Dus papa met de jongens op de boot, en opa, oma en mama lekker wandelen. Heerlijk gezwommen en ook op het strand gespeeld (de kinderen dan). En toen weer terug met de boot of benenwagen. Al met al een geslaagde dag in een mooi gebied.
De dag erna was de langste autorit tot dusver. Helemaal voorbij Auckland zijn we doorgereden tot de Bay of Islands in het verre noorden van het Noordereiland. Hierover meer in een (eventueel) volgend verslag, dat we weer in Nederland zullen schrijven. En anders vertellen we er vast over als we jullie weer allemaal in levende lijve zien.
Voor nu 'haere ra' vanuit NZ, en hopelijk tot gauw in NL.
Dikke kus van ons
Hierbij ons laatste reisverslag vanuit Nieuw Zeeland. Morgen vliegen we weer huiswaarts, maar ons verhaal is gebleven in Taupo. En van daaruit nemen we jullie mee richting ons eindstation Auckland.
Nadat de storm bij aankomst was gaan liggen, hebben we goed geslapen in onze motel unit op de camping van Great Lakes Holiday Park. We hadden 1 slaapkamer met 3 slaapplaatsen, en nog 1 bed in de woonkamer. Maar voor de gezelligheid hebben we dat laatste bed gewoon tussen de anderen geschoven. Zo hadden we 1 groot slaapoppervlak in de slaapkamer. Super cosy met z'n vieren!
De volgende dag was even een beetje acclimatiseren op de camping. Het weer was goed opgetrokken en de jongetjes konden zich even lekker uitleven op de trampolines en speeltoestellen van de camping. We hebben daarna lekker een picknick gedaan nabij de Huka watervallen, net iets buiten Taupo. En 's avonds lekker de bbq aangestoken om met de familie de dag af te sluiten.
De volgende ochtend zijn Koos en Jurre vroeg vertrokken om de Tongariro Alpine Crossing te gaan lopen. Voor de kinderen iets te heftig, dus Martine en Astrid hebben zich opgeofferd om een dagje aan het meer van Taupo door te brengen. Doordat Tongariro op 1,5 uur rijden van Taupo ligt, en de wandeling ook 6-8 uur in beslag neemt, waren de mannen een hele dag op pad. De wandeling was pittig, omdat het weer op de berg heel anders kan zijn dan in het dal. Vooral op de zuidflank van de berg was er veel mist (jammer voor de foto's) en harde windvlagen. Zeker het laatste stuk naar de top van de Rode Krater was zwaar. Regen- en windvlagen teisterden ons zo sterk, dat we een tijd lang moesten schuilen achter een rots, en we getwijfeld hebben om door te gaan. We hebben de moed niet opgegeven en zijn door geklauterd. Vanaf de top aan de andere kant nam de wind gelukkig af en hadden we meer zicht om foto's te nemen en rustig door te lopen. Naar het einde van de tocht werd het steeds zonniger (en warmer) en konden we met goed uitzicht naar de parkeerplaats. Het was, ondanks het lastige begin een mooie en uitdagende tocht. En bij thuiskomst hadden de meiden een lekker bordje pasta en een koud biertje voor ons klaargezet....
(en waren onze creditcards ook wat lichter na hun shopdagje in Taupo....)
De dag erna was het weer tijd om te vertrekken uit Taupo. De bestemming van die dag was Whitianga op Coromandel Peninsula. Maar onderweg was er nog genoeg te zien en te doen, om de lange rit wat op te breken. O.a. Wai-o-tapu was een interessante stop om wat meer te zien van de vulkanische activiteit van dit deel van Nieuw Zeeland. Het is een geothermisch park, waar allerlei heet water en modderpoelen te zien zijn, die het landschap allerlei kleuren en vormen meegeven. Voor de kinderen was het leuk om alle stoom uit de grond te zien komen, en poeltjes in blauw, oranje en gele kleuren te zien. Alleen de penetrante zwavelgeur (denk: rotte eieren) overal was wat minder prettig....
Na lang rijden kwamen we aan op Dragonfly Farm. Hier stonden 2 prachtige huisjes voor ons klaar om de komende dagen als verblijf te dienen. In onze eerdere stop op het Zuidereiland in Te Anau waren de boerderijdieren al een groot succes bij onze kinderen, dus hopelijk nu weer.
De volgende dag hebben we gelijk de omgeving verkend. Voorbij de hooivelden liep een rivier. In de diepere delen van de rivier konden we lekker even gaan zwemmen en kanoën (door de eigenaar van de Farm daar neergelegd voor de gasten). Het was al behoorlijk warm geworden deze dag. En je kon dus goed merken, dat we weer noordelijker (en dus meer subtropisch) waren gekomen. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. Boodschapje gedaan, kinderen in de schaduw laten spelen en tot slot weer lekker van de bbq gegeten.
Op de laatste dag in Coromandel hebben we de highlights bekeken, die lekker dichtbij ons verblijf lagen. Hotwater Beach was de eerste stop. Op dit strand komt het grondwater dicht aan het oppervlak van het zand. Het grondwater is verhit door het onderliggende hete gesteente en is daardoor een graad of 60. Als je dus een kuil graaft op dit strand, heb je je eigen warm water bad. Het bezoek moesten we wel goed timen, omdat de plek alleen 2 uur vóór en 2 uur na laag tij toegankelijk is. Je hebt namelijk wel wat koeler zeewater nodig, om niet je billen te verbranden aan het hete water.... Daarna een lekkere verfrissende duik in de zee.
Ook een goede plek om te gaan zwemmen zijn de baaien bij Cathedral Cove. Je kunt er lopend naartoe vanaf de parkeerplaats in Hahei of je neemt de watertaxi vanaf het strand in Hahei. Dat laatste was de beste optie voor de kinderen, aangezien die het wandelen inmiddels wel hadden afgezworen na ons avontuur in Abel Tasman. Dus papa met de jongens op de boot, en opa, oma en mama lekker wandelen. Heerlijk gezwommen en ook op het strand gespeeld (de kinderen dan). En toen weer terug met de boot of benenwagen. Al met al een geslaagde dag in een mooi gebied.
De dag erna was de langste autorit tot dusver. Helemaal voorbij Auckland zijn we doorgereden tot de Bay of Islands in het verre noorden van het Noordereiland. Hierover meer in een (eventueel) volgend verslag, dat we weer in Nederland zullen schrijven. En anders vertellen we er vast over als we jullie weer allemaal in levende lijve zien.
Voor nu 'haere ra' vanuit NZ, en hopelijk tot gauw in NL.
Dikke kus van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
